پذیرش الزامات اصلی EU Cyber Resilience Act (CRA) مثل حفظ به‌روزرسانی‌های امن، شناسایی آسیب‌پذیری‌ها، تهیه Software Bill of Materials (SBOM) و تضمین پیکربندی امن به‌صورت پیش‌فرض—امنیت محصولاتی که دارای عناصر دیجیتال هستن (PDEs) رو تو کل چرخه عمرشون تقویت می‌کنه. این الزامات هرچند ضروریه، ولی برای تولیدکننده‌ها تو هر اندازه‌ای چالش‌های بزرگی به همراه داره. بیاید با هم این چالش‌ها رو بررسی کنیم و ببینیم چطور می‌شه باهاشون کنار اومد.

تضمین محصول امن به‌صورت پیش‌فرض

Cyber Resilience Act (CRA) انتظار داره همه PDEs (محصولات دارای عناصر دیجیتال) به‌صورت پیش‌فرض امن باشن تا از تهدیدات سایبری در حال ظهور محافظت کنن. برای همین، تولیدکننده‌ها باید امنیت رو تو هر مرحله از توسعه و عرضه محصول جا بدن. مراحل کلیدی این کار:

  1. توسعه محصول امن: اول از همه، تولیدکننده‌ها باید فرآیندهای امنیتی رو برای توسعه محصول و سازمانشون ایجاد یا تقویت کنن. برای شرکت‌هایی که قبلاً اقدامات امنیتی رسمی نداشتن، تطابق با CRA یعنی طراحی این فرآیندها از صفر. اونایی که استانداردهای امنیتی دارن، کارشون راحت‌تره، ولی هر الزام چالش‌های خاص خودش رو داره.
  2. ارائه حالت امن به‌صورت پیش‌فرض: CRA می‌گه همه PDEها باید تو حالت “امن به‌صورت پیش‌فرض” پیکربندی بشن، یعنی تنظیمات اولیه باید امنیت رو تضمین کنه و نیاز به دخالت کم کاربر داشته باشه. مهم اینه که با ریست کردن دستگاه به تنظیمات پیش‌فرض، باگ‌های رفع‌شده یا پچ‌های امنیتی از بین نرن. اگه این اصلاحات تو تنظیمات پیش‌فرض گم بشن، تولیدکننده باید دستگاه رو طوری بازپیکربندی کنه که فوری برای آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده به‌روز بشه. این پیکربندی امن باید تو همه دستگاه‌ها، محیط‌ها و زمان‌ها مدیریت بشه.

جاسازی امنیت تو دستگاه

فعال کردن به‌روزرسانی‌های امن و فوری، که با Mutual TLS محافظت و با Code Signing تأیید شدن، به تولیدکننده‌ها کمک می‌کنه پیکربندی امن به‌صورت پیش‌فرض رو تو همه دستگاه‌ها و چرخه عمر محصول حفظ کنن. با توجه به اینکه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری و پیکربندی هسته اصلی این حالت امن هستن، زیرساخت OTA (Over-the-Air) Updates یه جزء حیاتی برای تطابق با CRAه. با جاسازی یه زیرساخت OTA امن و قوی، امنیت می‌تونه تو کل چرخه توسعه محصول—از طراحی و تست تا تولید و استفاده میدانی—جاسازی بشه.

حفظ یه SBOM به‌روز

Software Bill of Materials (SBOM) برای شفافیت تو وابستگی‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و ردیابی تو زنجیره تأمین ضروریه. ولی ساخت و مدیریت SBOM برای محصولاتی که اجزای سوم‌شخص زیادی دارن، برای تولیدکننده‌ها تو هر اندازه‌ای یه چالش بزرگه. برعکس به‌روزرسانی لیست مواد سخت‌افزاری، نرم‌افزار سریع تغییر می‌کنه و نیاز به حسابرسی و مستندسازی مداوم داره تا SBOM به‌روز بمونه.

چالش‌های مدیریت SBOM

  1. ساخت یه SBOM جامع: خیلی از تولیدکننده‌ها با تهیه یه فهرست کامل و به‌روز از اجزای محصولشون مشکل دارن، به‌خصوص وابستگی‌های نرم‌افزاری سوم‌شخص. برای سیستم‌های پیچیده مثل محصولات IoT بزرگ‌مقیاس، بدون فرآیندها یا ابزارهای مشخص، ساخت SBOM سخته. هرچه تعداد دستگاه‌ها بیشتر بشه، این کار سخت‌تر می‌شه. ساخت SBOM که برای سیستم‌های پیچیده مناسب باشه و با رشد محصول مقیاس‌پذیر باشه، چالشیه که نیاز به تلاش اولیه، ردیابی و تخصص داره.
  2. به‌روز نگه داشتن SBOM: بعد از ساخت یه SBOM جامع، بدون زیرساخت مناسب، چالش‌های جدیدی پیش میاد. خیلی از تولیدکننده‌ها فرآیندهای خودکاری برای تازه‌سازی SBOM با هر استقرار نرم‌افزاری جدید ندارن. تکیه بر به‌روزرسانی دستی SBOM ریسک قدیمی شدن مستندات رو داره که با الزامات تطابق CRA همخونی نداره، چون هر پچ جدیدی به دستگاه‌ها می‌ره.

ساده‌سازی مدیریت SBOM

ساخت و مدیریت SBOM با به‌روزرسانی‌های OTA نرم‌افزاری دست تو دست هم می‌دن. هر به‌روزرسانی نرم‌افزاری جدید، رکورد SBOM مربوطه رو هم به‌روز می‌کنه. برای همین، حل چالش‌های SBOM کنار تصمیم‌گیری برای زیرساخت OTA فرآیند حفظ و مستندسازی اجزای نرم‌افزاری رو ساده می‌کنه. یه راه‌حل OTA مؤثر، قابلیت‌های حسابرسی و ردیابی رو میاره که به تولیدکننده‌ها کمک می‌کنه با الزامات CRA تطابق پیدا کنن و SBOM با هر استقرار خودکار تازه بشه.

شناسایی و افشای آسیب‌پذیری

CRA روی اهمیت پایش جامع و مدیریت فعال آسیب‌پذیری‌ها تو کل چرخه عمر محصول تأکید داره، نه‌فقط کد اختصاصی، بلکه همه اجزای سوم‌شخص و تعاملاتشون. تأکید بر پایش مداوم و افشای سریع، چند چالش کلیدی برای تولیدکننده‌هایی که دنبال تطابق هستن ایجاد می‌کنه.

چالش‌های مدیریت آسیب‌پذیری

  1. پایش جامع: شناسایی آسیب‌پذیری‌ها تو کد اختصاصی شاید ساده باشه، ولی چالش واقعی تو گستره وسیع‌تر محصول یا PDEه. تولیدکننده‌ها باید تست نفوذ روی کد اختصاصیشون انجام بدن، همه نرم‌افزارهای سوم‌شخص رو مدام پایش کنن و بررسی کنن که ادغام کل اجزای محصول چه آسیب‌پذیری‌های جدیدی ممکنه بسازه. این سطح نظارت برای پیدا کردن آسیب‌پذیری‌های جدید ضروریه، ولی پیچیده و پرهزینه‌ست.
  2. رفع فوری: طبق CRA، وقتی آسیب‌پذیری پیدا بشه، باید “بدون تأخیر” با پچ‌های امنیتی رایگان برای همه کاربرها رفع بشه. این به‌روزرسانی‌ها باید فوری در دسترس باشن تا کاربر نهایی رو محافظت کنن و محصول به‌روز بمونه. روش‌های زیادی مثل USB، بازدید حضوری یا OTA برای پخش به‌روزرسانی‌ها استفاده شده، ولی شرط “بدون تأخیر” روش‌های فیزیکی رو عملاً غیرممکن می‌کنه. پیچیدگی زیرساخت به‌روزرسانی هر تولیدکننده فرق داره و چیزی که برای به‌روزرسانی سالانه کافیه، برای پخش سریع و مداوم پچ‌ها جواب نمی‌ده. نبود یه راه‌حل OTA خوب، زمان پخش به‌روزرسانی‌های امنیتی رو کند می‌کنه و آسیب‌پذیری‌ها رو بیشتر می‌کنه.
  3. افشا عمومی و اطلاع‌رسانی به کاربرها: وقتی آسیب‌پذیری پیدا بشه، تولیدکننده‌ها باید اونو عمومی اعلام کنن و به همه کاربرهایaffected اطلاع بدن. پس یه فرآیند قوی برای رفع سریع و ارتباط با کاربرها درباره آسیب‌پذیری‌ها و به‌روزرسانی‌ها لازمه. بدون سیستم خودکار و قابل‌اعتماد برای شناسایی و مدیریت آسیب‌پذیری‌ها، تولیدکننده‌ها برای انجام این تعهدات افشا و ارتباط به مشکل می‌خورن.

مدیریت کامل آسیب‌پذیری

تست نفوذ، حسابرسی، استفاده از راه‌حل آماده مدیریت آسیب‌پذیری یا ترکیبی از این تاکتیک‌ها، فقط شروع کاره. تولیدکننده‌ها باید کل گستره مدیریت آسیب‌پذیری رو در نظر بگیرن: شناسایی، رفع سریع و اطلاع‌رسانی. مثل مدیریت SBOM، یه راه‌حل OTA مؤثر می‌تونه مدیریت آسیب‌پذیری رو ساده کنه، با قابلیت پخش سریع پچ‌های امنیتی و کانال‌های ارتباطی مناسب با کاربرها. یه زیرساخت OTA درست می‌تونه رکورد SBOM رو هم خودکار به‌روز کنه و فرآیند مدیریت آسیب‌پذیری رو کامل کنه.

حفظ به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری امن

یه الزام اصلی CRA، تضمین به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری امن تو کل چرخه عمر هر PDEه. با دیجیتالی‌تر شدن محصولات، نیاز به به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری بیشتر می‌شه. به‌روزرسانی‌های امن برای محافظت از کاربرها در برابر تهدیدات در حال تغییر و حفظ امنیت محصول (رفع آسیب‌پذیری یا پچ‌های امنیتی) حیاتین. ولی جدا از مدیریت آسیب‌پذیری، ارائه به‌روزرسانی‌های توسعه محصول امن (مثل نسخه یا ویژگی جدید) هم لازمه.

چالش‌های پخش به‌روزرسانی امن

  1. امنیت عمومی: یه مکانیزم سازگار برای “پخش امن به‌روزرسانی‌ها برای PDEها” باید ویژگی‌های امنیتی ضروری مثل رمزنگاری، پروتکل‌های انتقال امن و امضای کد رو داشته باشه. اقدامات امنیتی عملیاتی مثل RBAC (کنترل دسترسی مبتنی بر نقش)، MFA (احراز هویت چندعاملی) و لاگ‌های حسابرسی برای ایمن کردن این مکانیزم لازمن. قابلیت‌های خودکارسازی ریسک خطای انسانی رو کم می‌کنه و کنترل‌های جزئی به‌روزرسانی مثل پخش مرحله‌ای یا Canary Deployments ریسک‌ها رو کاهش می‌ده.
  2. امنیت دستگاه: تضمین امنیت دستگاه فراتر از پخش پچ‌هاست؛ نیاز به مکانیزم‌های قوی داره که در برابر تهدیدات مقاوم باشن. ویژگی‌هایی مثل تلاش خودکار و برگشت (Rollback) پچ‌ها رو تا موفقیت ادامه می‌دن و جلوی ناپایداری دستگاه‌ها رو می‌گیرن. پخش مرحله‌ای هم با انتشار تدریجی، ثبات و موفقیت به‌روزرسانی‌ها رو قبل از پخش کامل تأیید می‌کنه. فرآیند به‌روزرسانی اولین بوت هم امنیت رو موقع اولین اتصال دستگاه بعد از تولید تضمین می‌کنه؛ چون خیلی از دستگاه‌ها ممکنه ماه‌ها تو انبار بمونن، این کار آسیب‌پذیری‌های اولیه رو رفع می‌کنه.
  3. امنیت ناوگان: خیلی از PDEها تو ناوگان‌های بزرگ و پراکنده جغرافیایی هستن. مکانیزم به‌روزرسانی باید بتونه تو مقیاس بزرگ، امن به‌روزرسانی پخش کنه و شرایط مختلف اتصال و مکان‌ها رو مدیریت کنه. هماهنگی مؤثر بین نوع دستگاه و سازگاری نسخه سخت‌افزار-نرم‌افزار برای موفقیت هر به‌روزرسانی و حفظ عملکرد دستگاه ضروریه.

مدیریت امن چرخه عمر دستگاه

محصولات غیردیجیتالی بعد از فروش تعامل کمی با سازنده دارن، ولی PDEها دائم با تولیدکننده در ارتباطن. تو این محیط، زیرساخت به‌روزرسانی نرم‌افزاری ستون فقرات ارتباط تولیدکننده-محصوله. از مدیریت SBOM و آسیب‌پذیری تا تضمین پیکربندی امن به‌صورت پیش‌فرض، تطابق با هر بخش نیاز به زیرساخت OTA داره. یه زیرساخت OTA خوب طراحی‌شده می‌تونه تطابق با همه الزامات CRA رو ساده کنه.

غلبه بر چالش‌های تطابق با CRA

تطابق با الزامات چندوجهی CRA برای تولیدکننده‌ها کار سختیه. چالش‌ها تو حفظ به‌روزرسانی‌های امن، تهیه و به‌روز نگه داشتن SBOM، شناسایی و رفع آسیب‌پذیری‌ها و تضمین پیکربندی امن به‌صورت پیش‌فرض هم‌پوشانی دارن. این عناصر جدا از هم نیستن. یه استراتژی امنیتی و تطابقی مؤثر نیاز به رویکرد یکپارچه‌ای داره که تعاملشون رو در نظر بگیره.

 

منبع: iotforall

اشتراک‌ها:
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *