تهدید تقلب سایبری (Cyber Fraud) امروزه واقعی و شایعه. هر روز میلیون‌ها نفر تو سراسر دنیا قربانی جرایم سایبری (Cybercrime) می‌شن. این تعداد فقط با وابستگی بیشتر آدما به فناوری دیجیتال برای تبادل اطلاعات بیشتر می‌شه.
استفاده از فناوری اینترنت اشیاء (Internet of Things – IoT) می‌تونه تقلب سایبری رو پیچیده‌تر کنه، ولی در عین حال بخشی از راه‌حل هم باشه. انعطاف‌پذیری IoT می‌تونه به برنامه‌های تشخیص تقلب (Fraud Detection) کمک کنه. بیاید ببینیم چطور می‌شه ازش برای تقویت امنیت سایبری (Cybersecurity) استفاده کرد.
“انعطاف‌پذیری IoT می‌تونه به برنامه‌های تشخیص تقلب کمک کنه.”
IoT و امنیت سایبری
مثل همه فناوری‌های دیجیتال نوظهور، IoT هم مزایا و معایب خودش رو داره. دستگاه‌های متصل به شبکه‌های IoT بسته به سطح امنیتشون می‌تونن در برابر حملات بدافزار (Malware) آسیب‌پذیر باشن و کل سیستم رو به خطر بندازن.
علاوه بر این، اتصالات بین دستگاه‌ها اگه با رمزنگاری قوی (Strong Encryption) محافظت نشن، می‌تونن هدف حملات سایبری بشن. همون‌طور که از اسم IoT پیداست، همه داده‌ها تو این شبکه‌ها از طریق اینترنت رد و بدل می‌شن. هکرها می‌تونن از این ترافیک برای ربودن سیستم استفاده کنن.
به همین خاطر، امنیت سایبری برای شبکه‌های IoT باید خیلی جامع باشه. چارچوب‌های امنیتی سرتاسری (End-to-End) برای محافظت از دستگاه‌های متصل و خود اتصالات ضروریه.
احراز هویت چندعاملی (Multi-Factor Authentication)، لایه‌های فایروال (Firewall) و رمزنگاری داده‌ها (Data Encryption) همگی برای حفاظت از شبکه IoT لازمن. اما اتصال چند دستگاه و عملکرد می‌تونه مکانیزم‌های امنیتی دیگه رو هم تقویت کنه.
هوش مصنوعی (AI) تو برنامه‌های تشخیص تقلب
هوش مصنوعی (Artificial Intelligence – AI) و برنامه‌های یادگیری ماشینی (Machine Learning) بزرگ‌ترین سلاح‌ها تو مبارزه با تقلب دیجیتالی‌ان. این نرم‌افزارها با رصد رفتار کاربرا و محاسبه احتمال اینکه یه تراکنش تقلبیه یا نه، می‌تونن فعالیت‌های غیرقانونی و پرخطر آنلاین رو تشخیص بدن.
AI و یادگیری ماشینی فعالیت‌های آنلاین رو تحلیل می‌کنن و پیش‌بینی می‌کنن آیا اینا از هکرهایی که قصد تقلب دارن میاد یا نه، بر اساس رفتار کاربر. این برنامه‌ها محاسبات رو لحظه‌ای انجام می‌دن و همزمان اطلاعات حساس رو محافظت می‌کنن و سرقت‌های احتمالی رو شناسایی می‌کنن.
یکی از دلایل اصلی که سازمان‌ها قربانی تقلب می‌شن اینه که روش‌های پیشگیری معمولی بین بخش‌های مختلف سازمان جدا از همن. هر بخش خودش مسئول رصد داده‌هاشه و استاندارد مشترکی برای کل شرکت وجود نداره.
این روش قبلاً جواب می‌داد، ولی حالا هکرها از برنامه‌های پیچیده‌تری برای پیدا کردن و سوءاستفاده از نقاط ضعف استفاده می‌کنن. یه بخش ممکنه تو امنیت سایبریش ضعف بیشتری داشته باشه و این به نقض داده (Data Breach) منجر بشه.
این برای مؤسسات مالی (Financial Institutions) خیلی خطرناکه. با محبوب شدن بانکداری آنلاین (Online Banking) برای مدیریت مالی، فرصت‌های نقض داده بیشتر شده. رویکرد جداگانه به امنیت سایبری برای محافظت از داده‌های همه مشتریا کافی نیست.
IoT چطور می‌تونه کمک کنه
IoT می‌تونه با ایجاد ارتباط بین برنامه‌های تشخیص تقلب، توانایی‌هاشون رو بهتر کنه. اتصال همزمان به چند دستگاه و جریان داده به برنامه‌های AI و یادگیری ماشینی داده‌های بیشتری می‌ده که می‌تونه تحلیل جامع‌تری داشته باشه.
علاوه بر این، IoT می‌تونه چند برنامه تشخیص تقلب رو به هم وصل کنه و یه شبکه بسازه که با همکاری هم امنیت کامل‌تری فراهم کنن. برنامه‌های یادگیری ماشینی حتی می‌تونن با روش‌های ذهن کندویی (Hive Mind) برای این همکاری طراحی بشن.
وصل کردن برنامه‌های تشخیص تقلب یه سازمان می‌تونه برتری در برابر هکرها بهش بده. IoT به برنامه‌ها اجازه می‌ده از همدیگه آگاه باشن و نقاط ضعف احتمالی رو پوشش بدن—این کار نفوذ هکرها به امنیت سایبری سازمان رو خیلی سخت‌تر می‌کنه.
کاربردهای IoT حتی می‌تونه به موقعیت‌های قانونی مثل نقض قانون ادعاهای نادرست (False Claims Act – FCA) هم برسه. تقلب‌هایی که از طریق دستگاه‌های دیجیتال اتفاق می‌افتن رو می‌شه از شبکه تشخیص داد و به مؤسسات قانونی و دولتی اجازه عمل بده.
فعال کردن پایگاه داده غیرمتمرکز
IoT علاوه بر تقویت امنیت سایبری، امکان ذخیره اطلاعات مالی تو پایگاه‌های داده غیرمتمرکز (Decentralized Databases) رو فراهم می‌کنه. این پایگاه‌ها از چند سرور که توسط چندین گره و کاربر کنترل می‌شن استفاده می‌کنن. تغییرات تو پایگاه داده به خاطر اتصال از طریق شبکه IoT تو کل سیستم پخش می‌شه.
پایگاه‌های داده غیرمتمرکز نسبت به پایگاه‌های متمرکز سنتی که همه داده‌ها رو تو یه سرور نگه می‌دارن، مزایای زیادی دارن. این روش مدیریت داده رو آسون می‌کنه، ولی در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیرتره. هکرایی که امنیت رو رد کنن می‌تونن به همه داده‌های مشتری دسترسی پیدا کنن.
ولی تو پایگاه داده غیرمتمرکز، چند سرور وجود داره که هر کدوم اقدامات امنیتی خودش رو داره. هکری که یه سرور رو هک کنه به همه داده‌های مشتریا دسترسی نداره. علاوه بر این، کپی‌ها می‌تونن تو سرورهای دیگه ذخیره بشن تا بعد از سرقت گم نشن.
یه مزیت دیگه اینه که پایگاه‌های غیرمتمرکز می‌تونن آسیب حملات بدافزار رو کم کنن. بدافزاری که به یه سرور نفوذ کرده رو می‌شه از بقیه شبکه جدا کرد—اینطوری گیر می‌افته و نمی‌تونه خرابی بیشتری به بار بیاره.
IoT می‌تونه با تقلب مبارزه کنه
IoT یه فناوری انقلابی با کاربردهای گسترده‌ست. اتصال دستگاه‌ها و برنامه‌های دیجیتال می‌تونه نقاط ضعفی که هکرها ازش سوءاستفاده می‌کنن رو کم کنه—این کار نرخ تقلب رو برای مؤسسات مالی حسابی پایین می‌آره و اعتبار شرکت رو تو نظر مشتریا بالا می‌بره.
با IoT، امنیت سایبری دیگه فقط یه گزینه نیست—یه ضرورت دوست‌داشتنیه که می‌تونه خیالتون رو از داده‌هاتون راحت کنه! اگه دنبال راهی برای قوی‌تر کردن سیستم امنیتی‌تون هستید، IoT همون چیزیه که باید بهش نگاه کنید.
منبع: iotforall