وقتی به Wearables یا ابزارهای پوشیدنی فکر می‌کنیم، معمولاً ذهنمان به سمت ردیاب‌های تناسب اندام و ساعت‌های هوشمند می‌رود، اما این دستگاه‌ها توانایی‌های خیلی بیشتری دارند. از پایش بیماران در بیمارستان و خانه گرفته تا ردیابی رعایت ایمنی در کارگاه‌های ساختمانی و حتی اطمینان از اینکه بچه‌ها از اتوبوس پیاده شده و سالم به خانه می‌رسند، ابزارهای پوشیدنی در دنیای IoT (اینترنت اشیاء) دست‌کم گرفته شده‌اند. در این مقاله، چند کاربرد جذاب برای Wearable Devices را بررسی می‌کنیم و می‌بینیم جایگاه آن‌ها در آینده IoT کجاست.
#WearableDevices (ابزارهای پوشیدنی مصرف‌کننده در #IoT) هنوز کاملاً وارد زندگی روزمره مردم نشده‌اند، اما در #Healthcare آینده روشنی برای پایش غیرفعال و از راه دور دارند.
چرا ابزارهای پوشیدنی هنوز فراگیر نشده‌اند؟
نحوه استفاده مردم از ابزارهای پوشیدنی نشان‌دهنده روند بزرگ‌تری است: افراد از دستگاه‌های IoT بیشتر به‌صورت مستقل استفاده می‌کنند، نه به‌عنوان بخشی از یک اکوسیستم متصل. به همین دلیل، فناوری IoT هنوز به‌طور کامل در زندگی روزمره مصرف‌کنندگان جا نیفتاده است.
سه عامل اصلی این عقب‌ماندگی را توضیح می‌دهند:
- امکان‌پذیری (Feasibility):آیا استفاده از این ابزارها واقعاً عملی است؟
- قابلیت اطمینان اتصال (Reliability):آیا ارتباط بین دستگاه‌ها پایدار است؟
- کارایی (Functionality): آیا این دستگاه‌ها نیازهای کاربر را برآورده می‌کنند؟
بیایید ببینیم استفاده مردم از ابزارهای پوشیدنی چه چیزی درباره نگرش آن‌ها به فناوری IoT می‌گوید.
مردم از ابزارهای پوشیدنی برای کارهای ساده استفاده می‌کنند
تحقیقات نشان می‌دهد که افراد بیشتر از ابزارهای پوشیدنی برای انجام کارهای قدیمی (Legacy Tasks) استفاده می‌کنند؛ کارهایی که بدون دستگاه متصل یا فناوری پیچیده هم قابل انجام‌اند.
استفاده از این ابزارها برای کارهای پیچیده‌تر مثل مدیریت مالی یا کنترل لوازم خانگی، نیاز به تلاش و ادغام‌های اضافی دارد که بسیاری از کاربران یا نمی‌توانند یا نمی‌خواهند انجام دهند.
ابزارهای پوشیدنی گاهی غیرعملی‌اند
ابزارهای پوشیدنی برای برخی کارها در مقایسه با کامپیوترها یا گوشی‌های هوشمند کاربردی نیستند.
یکی از دلایل اصلی، اندازه کوچک صفحه این دستگاه‌هاست که برای کارهای پیچیده مناسب نیست و کارایی را محدود می‌کند. مثلاً پرداخت قبض با کارت اعتباری روی ساعت هوشمند فرآیندی خسته‌کننده است. پیمایش صفحات و کلیک کردن روی گزینه‌ها در رابط کاربری بازتر و ساده‌تر، مثل گوشی، خیلی راحت‌تر است.
دستگاه‌های IoT پوشیدنی معمولاً به Bluetooth، WiFi یا اتصال سلولی وابسته‌اند تا خارج از کارهای ساده عمل کنند. مثلاً دستورات صوتی ساده مثل به‌روزرسانی آب‌وهوا، نیاز به اتصال شبکه دارد. اگر اتصال قطع شود، کارایی این ابزارها به‌شدت کاهش می‌یابد.
ابزارهای پوشیدنی با مشکل قابلیت همکاری روبه‌رو هستند
اتصال ابزارهای پوشیدنی به سایر دستگاه‌های هوشمند گاهی دردسرساز است. برای کنترل یک وسیله خانگی با ابزار پوشیدنی، باید شبکه متصل و نرم‌افزار سازگار وجود داشته باشد.
اغلب، دستگاه‌های مختلف با فناوری‌های ناسازگار ساخته می‌شوند، چون شرکت‌های توسعه‌دهنده نرم‌افزار انگیزه کمی برای ادغام با محصولات رقبا دارند. در نتیجه، کاربران باید خودشان این ادغام‌ها را انجام دهند که بسیاری حاضر به این کار نیستند.
به همین دلایل، ابزارهای پوشیدنی انگیزه‌ای برای سرمایه‌گذاری در دیگر دستگاه‌های IoT ایجاد نمی‌کنند. طبق نظرسنجی Clutch، بیش از نیمی از صاحبان ابزارهای پوشیدنی (52٪) قصد ندارند در سال آینده دستگاه IoT دیگری بخرند.
آینده درخشان ابزارهای پوشیدنی در مراقبت‌های بهداشتی
خبر خوب اینجاست که آینده ابزارهای پوشیدنی در قابلیت‌های غیرفعال (Passive) آن‌ها، به‌ویژه پایش سلامت، نهفته است. استفاده غیرفعال از این دستگاه‌ها می‌تواند علائم حیاتی را رصد کند و حتی جان انسان‌ها را نجات دهد.
مثال‌های زیادی وجود دارد (مثلاً اینجا) که افراد با کمک ابزارهای پوشیدنی مشکلات جدی مثل ضربان قلب نامنظم را کشف کرده‌اند.
ابزارهای پوشیدنی دریچه‌ای جدید در Healthcare باز می‌کنند، چون می‌توانند:
- مراقبت اضطراری برای سالمندان فراهم کنند
- گهواره نوزادان را پایش کنند
- سوابق سلامت الکترونیکی مداوم جمع‌آوری کنند تا مراقبت‌ها بیمارمحورتر شوند
- آزمایش‌های بالینی دقیق‌تر و گسترده‌تر را با داده‌های جدید ممکن سازند
پایش مداوم علائم حیاتی که این دستگاه‌ها ارائه می‌دهند، به افراد و پزشکان کمک می‌کند ناهنجاری‌هایی را ببینند که در حالت عادی قابل تشخیص نیستند.
شرکت‌های فناوری مثل Apple هم این پتانسیل را دیده‌اند. اپل اخیراً نسخه جدیدی از ساعت هوشمندش را معرفی کرده که می‌تواند سطح گلوکز، فشار خون و سلامت قلب را دقیق‌تر پایش کند.
جایگاه ابزارهای پوشیدنی در IoT کجاست؟
دستگاه‌های IoT پوشیدنی اغلب کارایی تکراری ارائه می‌دهند که در سادگی و قابلیت اطمینان نمی‌توانند با گوشی‌های هوشمند رقابت کنند.
در نتیجه، این ابزارها به‌صورت جداگانه استفاده می‌شوند و مردم ترجیح می‌دهند به جای زحمت ادغام با دیگر فناوری‌های IoT، آن‌ها را مستقل نگه دارند.
اما در آینده، ابزارهای پوشیدنی IoT با پایش غیرفعال و از راه دور علائم حیاتی، در مراقبت‌های بهداشتی جایگاه ویژه‌ای خواهند داشت.
منبع: iotforall